اگرچه شیوع سرطان مری کم است ، اما میزان مرگ و میر نسبتاً بالایی دارد. براساس آمار موسسه ملی سرطان ، شیوع سرطان مری ۴ در ۱۰۰۰۰۰ نفر در سال در سال ۲۰۱۲ با میزان بقای ۵ ساله ۱۸٪ بوده است. (تشخیص و درمان سرطان مری)
دو نوع اصلی سرطان، مری شناخته شده است: آدنوکارسینوما و سرطان سلول سنگفرشی.
در صورت تشخیص زود هنگام ، احتمال بهبودی از سرطان مری بهبود می یابد ، بنابراین شناخت علائم و علائم برای تشخیص مناسب و معالجه بسیار مهم است.
مشکل در بلع (که به آن دیسفاژی نیز گفته می شود) یکی از شایع ترین علائم سرطان مری است. (تشخیص و درمان سرطان مری)
اگر این اتفاق بیفتد ، به پزشک مراجعه کنید.
کاهش وزن غیر عمد ، به ویژه ده کیلو در ماه یا بیشتر ، می تواند نشانه سرطان باشد.
اما به ویژه در سرطان مری ، این علامت ممکن است با مشکل بلع تشدید شود.
استفراغ در طی چند ساعت غذا خوردن یکی دیگر از علائم احتمالی سرطان مری است.
استفراغ و سایر عوارض مربوط به دستگاه گوارش ، از جمله اسهال با گسترش سرطان در روده ایجاد می شود.
بهتر است در صورت مشاهده تغییرات غیرقابل توضیح در وزن خود ، به پزشک مراجعه کنید.
احساس درد در اطراف یا پشت استخوان سینه شما می تواند نشان دهنده سرطان مری باشد.
در صورت بروز هر نوع درد در قفسه سینه ، به پزشک مراجعه کنید و اگر درد شدید است ، سریعاً کمک بگیرید.
برخی افراد مبتلا به سرطان مری نشانه‌هایی از سوهاضمه یا سوزش معده دارند که با احساس سوزش در قفسه‌سینه مشخص می‌شود .
اگر متوجه این علامت شوید , با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید .
باعث تحریک غده مری می شود.اگر سوزش قلب تشخیص داده نشود و درمان شود ، می تواند برخی از افراد را در معرض خطر بارت قرار دهد ،
این یک بیماری پیش از سرطان است که نیاز به نظارت دقیق دارد.
اگر صدای شما بدون هیچ دلیل واضح و مبهم شد ، به پزشک مراجعه کنید. کوفتگی مداوم همچنین می تواند نشانه ای از سرطان مری باشد.
سابقه خانوادگی شما ( عوامل ژنتیکی ) و بیماری‌های گذشته نشانه‌های مهمی در مورد خطر ابتلا به سرطان مری دارند .
به هیچ وجه هیچ یک از این علائم علائم سرطان نیست ، اما احتیاط اضافی و نظارت منظم را نشان می دهد.
به نظر می رسد که کارسینوم سلول سنگفرشی بیشتر در افرادی که سیگار می کشند یا در معرض عوامل محیطی هستند.
که باعث تحریک مزمن و التهاب مری می شوند ، رخ می دهد.
و سرطان سلول سنگفرشی در افراد سیاه پوست شایع تر است.
اگر هر یک از علائم سرطان مری را دارید ، برای قرار ملاقات با پزشک خود تماس بگیرید. (تشخیص و درمان سرطان مری)
وی در مورد علائم شما از شما سؤال می کند و آزمایش های مناسب را سفارش می دهد.
با مشورت با پزشک خود ، ممکن است تصمیم بگیرید که بلع باریم را برنامه ریزی کنید.
در طی این آزمایش ، شما مایعات خلقی بنام باریم را قورت می دهید و به دنبال آن تصویربرداری با اشعه X انجام می شود.
لطفاً توجه داشته باشید كه اگرچه بلع باریم می تواند وجود انسداد را آشكار كند ، اما تنها برای تشخیص سرطان مری كافی نیست.
آزمایش های بیشتر مانند بیوپسی برای انجام این تشخیص باید انجام شود.
اگر علائم و یا نتایج حاصل از بلع باریم آن را تأیید کند ، پزشک شما ممکن است سونوگرافی آندوسکوپی (EUS) با بیوپسی سوزن خوب انجام دهد.
او به دنبال پلاك ها ، ندول ها ، زخم ها يا توده هايي كه مشخصه سرطان مري است ، مي باشد.
این نمونه برداری نشان می دهد که آیا شما سرطان مری دارید یا خیر ، و اگر چنین است ، چه نوع است.
اگر مبتلا به سرطان مری هستید ، پزشک ممکن است یک PET / CT سفارش دهد ،
که یک آزمایش تصویربرداری حساس است که اسکن PET را با سی تی اسکن ترکیب می کند.
30 دقیقه صبر کنید تا سلول های شما محلول را جذب کنند ،
و بعد از گرفتن عکس از بدن ، از سر تا زانو ، روی یک تخت دراز بکشید.
در نتیجه ، مناطقی که در “اسکن” روشن می شوند اطلاعاتی در مورد میزان سرطان شما
و میزان تهاجمی سلولهای توموری شما ارائه می دهند.
در مورد شرایط خاص خود با پزشک خود صحبت کنید. دو نوع اصلی از سرطانهای مری وجود دارد: آدنوکارسینوما و سرطان سلول سنگفرشی.
علاوه بر این ، در ایالات متحده و اروپا ، از سیستم مرحله بندی “TNM” برای توصیف سرطان مری استفاده می شود.
“N” نشان می دهد که آیا غدد لنفاوی اطراف مری سلولهای سرطانی در آنها دارد یا خیر.
“M” نشان دهنده متاستاز است (سرطانی که در هر قسمت دیگر بدن شما گسترش یافته است).
پزشک شما می تواند گزینه های مختلف درمانی و آنچه را که انتظار دارید توضیح دهد. (تشخیص و درمان سرطان مری)
Esophagectomy یکی از معالجات احتمالی سرطان مری است. اگرچه تغییرات مختلفی در عمل وجود دارد ، اما اصل اساسی همان است.
جراح بخشی از مری را با تومور خارج می کند.
این عمل ابتدا در شکم شما (برای آزاد کردن معده) و سپس در قفسه سینه شما انجام می شود تا قسمتی از مری همراه با سرطان برداشته شود.
این به دنبال اتصال مجدد معده به مری باقی مانده ادامه میابد.
یا با حداقل تهاجمی (با استفاده از تجهیزات تخصصی و فناوری رباتیک) انجام شود.
مدت بستری در بیمارستان و حفظ بهتر عملکرد ریوی بعد از عمل خواهید داشت.
ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که شیمی درمانی به تنهایی برای مدیریت علائم یا همراه با سایر روشهای درمانی انجام شود.
شیمی درمانی شامل دریافت داروهای ضد سرطان از طریق داروی IV یا خوراکی است.
یا بعد از عمل برای از بین بردن سلولهای سرطانی که در آنها باقی مانده است ، انجام شود.
شیمی درمانی ممکن است اصلی ترین روش درمانی شما باشد.
این مهم است که شما قبل از درمان اثرات سوء احتمالی را درک کرده باشید تا بتوانید به طور مناسب برای آنها آماده شوید.
یکی دیگر از گزینه های درمانی سرطان مری ، پرتودرمانی است. پرتودرمانی از تابش پر انرژی برای کوچک کردن بافتهای سرطانی استفاده می کند.
پرتودرمانی را می توان از خارج از بدن یا از طریق لوله ای که در پایین گلو قرار دارد ، انجام داد تا ارتباط مستقیمی با بافت هدف قرار گیرد.
پزشك شما ممكن است پرتودرمانی را به عنوان یك جایگزین برای عمل جراحی انتخاب كند.
عوارض جانبی پرتودرمانی شامل سوزش پوست ، حالت تهوع و خستگی از جمله موارد دیگر است.
برخی از بیماران مبتلا به سرطان مری نیاز به لوله های ژژونوستومی (لوله های تغذیه کننده)چه در دوره فوری بعد از عمل یا برای مدت زمان طولانی تر دارند.
لوله j از طریق شکم شما به داخل شکم (قسمت دوم روده کوچک شما) قرار می گیرد.
از پزشک خود در مورد مدت زمان نیاز به تغذیه خود از طریق لوله تغذیه سؤال کنید.
بعضی از جراحان ، بیماران مری خود را مدتی بعد از عمل به بخش مراقبت های ویژه می فرستند ،
و برخی دیگر بیماران را مستقیماً به اتاق بیمارستان خود میبرند.
بیشتر بیماران قادرند هفت تا ده روز بعد از عمل به خانه بروند.
به شما این امکان را می دهد که در طی فرایند بهبود ، خوراک ورودی (فیدینگ لوله) دریافت کنید.
یک یا دو روز بعد از عمل شما به آرامی شروع می شود و مقدار آن به آرامی افزایش می یابد.
تا اطمینان حاصل شود که هیچ گونه نشتی در اطراف آناستوموز وجود ندارد
(ناحیه ای که مری باقی مانده شما به معده شما دوخته شده است).
قبل از فرستادن شما به خانه ، پرستاران و پزشکان اطلاعات دقیق در مورد نحوه مراقبت از شما و مدیریت تغذیه خود را به سرپرستان شما ارائه می دهند.
ممکن است یک پرستار بهداشت منزل نیز در هفته های اولیه پس از عمل به شما کمک کند.
در ماهه‌ای پس از جراحی , مشکل بلع , رفلاکس, درد و خستگی را تجربه می‌کنید .
همچنین ممکن است با چیزی مواجه شوید که ” سندروم دامپینگ ” نامیده می‌شود .
مشکلی که زمانی رخ می‌دهد که غذا وارد روده کوچک شود و به درستی هضم نشود .
با پزشک خود صحبت کنید ، اما بدانید که معمولاً در مدت زمان کوتاهی برطرف می شود.
برخی از بیماران حتی سه یا چند سال بعد از عمل مشکلات بعد از عمل را تجربه می کنند. این مشکلات می تواند شامل تنگی نفس ، مشکلات غذا خوردن ، رفلاکس ، اسهال و خستگی باشد.
انکولوژیست(متخصص سرطان) شما می تواند تأیید کند که دیگر نیازی به درمان ندارید.
او ممکن است بخواهد برای آینده ای قابل پیش بینی ، شما را به صورت روزمره ببیند ،
تا بتواند وضعیت شما را تحت نظر داشته باشد و اطمینان حاصل کند که سرطان عود نمی کند.
اگر سوالی در این مورد دارید در قسمت نظرات مطرح فرمایید.
(1 votes, average: 5٫00 out of 5)Loading...
دیدگاه کاربران