با افزایش محبوبیت سرگرمی های خانگی و اتکا به وسایل نقلیه، کودکان و بزرگسالان کمتر به دنبال فعالیت های تحرک دار هستند. فعال بودن برای سلامت جسمی و ذهنی حیاتی است، به خصوص برای کودکان که هنوز در مرحله رشد قرار دارند. اگر فکر می کنید که کودکتان باید فعال تر باشد، می توانید راه ترغیب آنها را فرا بگیرید.
در صورت امکان، سعی کنید مسیر خانه تا مدرسه را پیاده طی کنید و از وسایل نقلیه اجتناب کنید.
با این کار آنها روز خود را با فعالیت شروع خواهد کرد.
این کار برای محیط زندگی و ترافیک روز افزون مفید است.
همچنین طبق این برنامه کودک سحر خیز تر شده و سعی می کند در راه مدرسه دوستان جدیدی پیدا کند.
می توانید بر اساس برنامه های تلویزیونی یا بازی های کامپیوتری مورد علاقه فرزندتان، برایش سرگرمی فراهم کنید.
برای مثال اگر کودک شما عاشق شاهزاده های کاروتونی است، باهم نمایشنامه ای طراحی کرده و آن را اجرا کنید.
برای اعمال این روش، راه های فراوانی می توان یافت.
باید از قدرت تخلیتان استفاده کنید تا بتوانید فرزندتان را از پای تلویزیون بلند کنید.
برای مثال اگر در خانه خود از سگ نگه داری می کنید، می توانید در مورد کارها و بازی های مورد علاقه سگ با کودکتان حرف بزنید.
این علایق شامل کارهایی مثل قدم زنی و دنبال توپ رفتن، می شود.
با این کار کودک وارد فضای باز شده و همچنین زمانی را با خانواده سپری می کند.
ورزش هوازی مهمترین عنصر سبک زندگی فعالانه است.
این قبیل ورزش ها باعث می شود قلب و ریه های شما نسبت به زمان های معمولی، بیشتر فعالیت کند.
در نتیجه باعث افزایش استقامت فرزدتان شده و به بدن او کمک می کند تا اکسیژن رسانی موثر را یاد بگیرد.
کودکان باید هر روز یک ساعت ورزش هوازی انجام دهند.
از جمله ورزش های هوازی می توان به شنا، دو، اسکیت سواری یا اسکی، رقص و دوچرخه سواری اشاره کرد.
وجود عضله در کودکان بسیار مهم است.
چرا که بدن آنها در حال رشد بوده و برای انجام فعالیت های روزمره به عضلات قوی نیاز دارد.
عضلات قوی تر منجر به زندگی سالم تر و طولانی تری خواهد شد.
این قبیل ورزش ها باید حداقل هفته ای سه بار انجام داده شود.
نمونه ورزش های تقویت کننده عضله:
استخوان بندی قوی برای سلامتی عمومی و تندرسی فرزندتان حیاتی است.
استخوان های قوی برای رشد کودک و افزایش قد او هم مفید است.
این نوع ورزش هم باید در هفته، سه روز انجام شود.
از این نوع ورزش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ممکن است پشت عدم فعالیت کودکتان، دلایل روانشناختی پنهانی وجود داشته باشد.
یعنی کودک شما تنبل نیست.
با او صحبت کنید و اهمیت فعال بودن در زندگی را برایش شرح دهید.
سعی کنید دلیل طفره رفتن او از رفتارهای فعال را کشف کنید.
اگر ورزش کردن جزو فعالیت های روتین هفتگی شما باشد، کودک هم از شما تقلید کرده و همان برنامه را در زندگی خود به کار می گیرد.
در نتیجه کودک قبول می کند که به طور مرتب ورزش کند.
اگر خودتان فرد فعالی باشید، پیامی که به فرزندان می فرستید تاثیر بیشتری خواهد داشت.
لازم نیست کار بسیار سختی انجام دهید.
قدم زنی، نرمش یا هر فعالیتی که مدت زمان نشستن روی مبل شما را کاهش می دهد.
اگر از فرزندتان بخواهید فعال تر باشد، اما همیشه صدای تلویزیون در خانه به گوش برسد، حرف هایتان چندان ثمر بخش نخواهد بود.
باید به علایق و خواسته های فرزندتان توجه کنید، خواسته های شما مهم نیست.
اگر کودک را به اجبار، به فعالیتی وا دارید، کودک همیشه از انجام آن نفرت خواهد داشت.
این کار روی آنها تاثیر منفی خواهد گذاشت.
در نتیجه کودک در انجام بازی های کامپیوتری خود مصمم تر خواهد شد.
تنبلی ذهنی می تواند به عدم آگاهی کودک از فعالیت های قابل انجام در محدوده یا شهر محل زندگی خود مربوط شود.
شاید او در این زمینه نیاز به کمک و راهنمایی دارد.
بعد از آگاهی دادن به فرزند، اجازه دهید ورزش یا فعالیت مورد نظرش را انتخاب کند.
اگر کودک از فعالیتی لذت ببرد، احتمال فعال ماندنش بیشتر است.
سعی کنید جنبه های شاد و مفرح و هیجان انگیز به فعالیت ها اضافه کنید، تا از اشتیاق و علاقه کودک کم نشود.
(3 votes, average: 5٫00 out of 5)Loading...
عالی بود ممنون