چگونه در دین اسلام و نظر ائمه و بزرگان اسلامی به خود سازی توجه ویژه شده است؟

عوامل خود سازی:

لقمان به پسرش گفت: ((ای پسرم! نصیحت را بپذیر, هر چند بر تو گران آید. وای بر کسی که بشنود. ولی دانشش به او سودی نرساند! وای بر کسی که بداند, وای بر کسی که حقیقت برایش روشن شود، ولی گمراهی را بر هدایت ترجیح دهد و خوشا به حال کسی که از دانشش سود برد و هر سخنی را بشنود ولی از نیکویش پیروی کند.))

در سفارش لقمان به پسرش است: ای پسرم! عمل بدون یقین مقدور نیست و شخص جز به اندازه ی یقینش عمل نمی کند و اهل عمل کوتاهی نمی کند مگر یقینش ناقص باشد .

به نقل از ازواعی درباره ی آنچه لقمان(ع) به پسرش گفت: ای پسرم! با مردم پند بگیر، پیش از آنکه مردم با تو پند بگیرند.

به نقل از اوزاعی درباره ی آنچه لقمان(ع) به پسرش گفت: ای پسرم! با بلای کوچک پند بگیر، پیش از آنکه بلای بزرگ بر تو فرود آید.

درباره ی آنچه لقمان(ع) به پسرش گفت: ای پسرم! پذیرفتن موعظه بر سفیه سخت است، همانگونه که بالا رفتن از کوه بر پیر سخت است.

لقمان به پسرش سفارش کرد و گفت: بر تو لازم است که موعظه را بپذیری و بدان عمل کنی زیرا موعظه نزد مومن از عسل مصفا شیرین تر است.

به نقل از اوزاعی درباره آنچه لقمان(ع) به پسرش گفت: ای پسرم! سفارش پدر مهربان را پذیرا باش.