چگونه درخت دارچین بکاریم؟

دارچین در زمره قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای شناخته شده توسط بشر است. بعضی معتقدند از اوائل خلقت بشر دارچین، به عنوان ادویه شناخته و محترم بوده است. از این رو در کتاب تورات بارها از این گیاه نام برده شده است.
یونانی ها و رومی های باستان از دارچین استفاده می کرده اند. بازرگانان عرب بر تجارت دارچین مسلط بوده و بازار جهانی دارچین در کنترل آنها بوده است. آنها منابع اصلی تولید و تهیه دارچین را به صورت یک راز محرمانه نزد خود نگاه می داشتند. دارچین در حدود ۲۰۰۰ سال قبل در ویتنام جزء با ارزش ترین هدایایی بوده که به پادشاهان و امپراطوران عصر هدیه می دادند. اغلب سیاحان اروپایی در قرن پانزذهم و شانزدهم میلادی در جستجوی دارچین به عنوان کالایی بسیار ارزشمند بودند.
در اکثر منابع معتبر از پوست و اسانس دارچین به عنوان مواد دارویی ارزشمند یاد شده است. اسانس دارچین ارام بخش و ضد نفخ بوده و خاصیت ضد عفونی کنندگی شدید دارد. این اسانس به عنوان ضد قارچ، ضد باکتری و ضد ویروس و حتی بر علیه لارو بسیاری از آفات مضر استفاده می شود. اسانس دارچین همچنین به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی و کاهش دهنده قند خون از اهمیت بسیاری برخوردار است.
از مواد موثره دارچین در صنایع مختلف از جمله آرایشی و بهداشتی، تولید عطر و ادکلن، تولید صابون و تولید توتون و آدامس، پودینگ و دسر ها استفاده فراوان می شود. همچنین در طعم دار کردن ترشیجات، انواع سس، گوشت و غذاهای آماده کاربرد دارد.
از دارچین به عنوا حشره کشی مناسب نیز استفاده می شود.
کشور های سریلانکا، ماداگاسکار و هند عمده تولید کنندگان دارچین حقیقی هستند. بیشترین مقدار دارچین حقیقی در کشور سریلانکا تولید می شود. دارچین چینی در جنوب چین، اندونزی و هند، تایوان  دیگر کشور های آسیای جنوب شرقی و جزایر اقیانوس ارام تولید می شود.