خیار گیاهی ست یک ساله و کشت آن در بیشتر مناطق جنوبی کشور (در اواخر پاییز و در طول زمستان) و در مناطق معتدله (در فصل بهار) متداول است. دوره ی رشد خیار ۷۰ – ۵۰ روز است. بنابراین در بسیاری از مناطق امکان چندین بار کشت این محصول وجود دارد (مثلاً در جیرفت ۳- ۲ بار در یک سال کشت میشود).
بهترين طريقه ي كاشت خيار، روش جوي و پشته مي باشد. فاصله رديفها حدود 140 – 90 سانتي متر و فاصله بوته ها 70 - 45 سانتي متر است. پس از آماده سازي زمين به صورت جوي پشته و مشخص نمودن داغ آب، با بيلچه چاله اي حفر مي كنند و 2 تا 3عدد بذر را در آن قرار ميدهند. پس از آن كه بوته ها چهاربرگي و خطرات احتمالي برطرف شد، بوته قويتر را نگه داشته، بقيه را از نقطه تماس با خاك قطع مي كنند. ميزان بذر براي يك صد متر مربع، 35 گرم است كه 24 ساعت قبل از كاشت در روشهاي سنتي براي تسريع در جوانه زني آن را خيس مي كنند. دادن كود سرك، خاك دادن پاي بوته و آبياري منظم از جمله عمليات داشت اين محصول مي باشد.
از آفات مهمّ اين محصول يكي شب پره ي زمستاني ست كه لارو آن جوانه ها و برگ ها و ساقه گياه را مورد حمله قرار داده، باعث نابودي آن م يشود. طريقه مبارزه با اين آفت در كاشت هويج توضيح داده شده است. مبارزه با علف هاي هرز و دادن يخ آب زمستاني، در كاهش اين آفت بسيار مؤثر است. شته و تريپس نيز از ديگر آفات خيار هستند. تريپس حشره كوچكي است به رنگ زرد مايل به خاكستري كه از شيره برگ ها تغذيه مي كند در نتيجه لكه سفيد كه بعداً قهوه اي مي شود در برگ ايجاد مي گردد.
(1 votes, average: 5٫00 out of 5)Loading...
دیدگاه کاربران