پس از مرگ شاه تهماسب، در دوران کوتاه سلطنت شاه اسماعیل دوم و سلطان محمد خدابنده، بار دیگر حکومت صفوی دچار بی ثباتی سیاسی و اجتماعی شد. از این رو، هنگامی که نوجوان دیگری از خاندان صفوی به نام عباس اول به سلطنت رسید، اوضاع داخلی و خارجی ایران پریشان بود. از یک سو سران قزلباش به جان یکدیگر افتاده بودند و تلاش می کردند که شاه را بازیچهٔ اغراض و اهداف طایفه ای و قبیله ای خود قرار دهند و از سوی دیگر، عثمانی ها و ازبکان نیز بخش هایی از نواحی غربی و شرقی کشور را اشغال کرده بودند. شاه عباس اول برای سامان بخشیدن به اوضاع آشفتهٔ کشور اقدامات زیر را انجام داد:
١ پایان دادن به سرکشی و طغیان امرای قزلباش؛
٢ انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان به منظور تسلط بیشتر بر نواحی مختلف ایران؛
٣ نوسازی سازمان سپاه صفوی؛ شاه عباس اول با استفاده از غلامان گرُجی یک سپاه مستقل به وجود آورد که تنها به شخص شاه وابسته و وفادار بود. سپاه جدید به توپ و تفنگ نیز مجهز شد.
٤ بهبود اوضاع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی از طریق ایجاد امنیت، آرامش و ثبات سیاسی؛
٥ انتصاب افراد با کفایت و در عین حال گمنام به سمت های سیاسی، اداری و نظامی.
دیدگاه کاربران