در این قسمت انواع بیماری های پوستی به صورت دقیق و کامل همراه با علائمی که دارند توضیح داده میشود وهمچنین نظرات متخصصان و جلوگیری از بروز این بیماری ها را ارائه کرده و اگر دچار این نوع مشکلات پوستی بودید و یا علائم آن را داشتید نحوی درمان آن را در اختیارتان قرار می دهیم.
لک صورت یا ملاسما یک عارضه پوستی شایع بخصوص در دختران و خانم های جوان است .
این عارضه به صورت لکه های قهوه ای تا خاکستری تیره بر روی گونه ها پیشانی و چانه دیده می شود .
شایع ترین سن بروز آن 20 تا 30 سالگی و در خانم ها بیشتر از آقایان است .
عوامل زیادی در ایجاد آن نقش دارند ولی ثابت ترین علت را اشعه فرابنفش خورشید می دانند به این معنی که این علت پایه است که دیگر علل آن را تشدید می کنند.
علل دیگر شامل:
1.مصرف دارو مانند داروهای هورمونی و بخصوص داروهای پیشگیری از حاملگی و داروهای اعصاب.
2.تغییرات هورمونی در بدن ازجمله کیست های متعدد تخمدان یا بیماری غده فوق کلیوی و حاملگی.
3.با پیشگیری از تابش مستقیم اشعه خورشید بر روی صورت از ایجاد لک تا حد زیادی میتوان جلوگیری کرد ،برای این کار باید از کرم های ضدآفتاب با عیار بالاتر از بیست به فواصل هر 3 ساعت استفاده کرد و در عین حال در ساعات 10صبح تا 3 بعد از ظهر که اشعه خورشید حداکثر شدت خود را داراست از تابش مستقیم آن به روی صورت جلوگیری کرد .
بخصوص افرادی که رنگ چشم و موهای روشن دارند نیاز بیشتری به استفاده از ضدآفتاب ها دارند زیرا مقدار رنگدانه ی پوستشان کمتر از آنهایی هست که پوست های تیره دارند و به همین دلیل نور آفتاب بیشتر در پوست این افراد نفوذ می کند .
برای از یبن بردن لک باید با پزشک متخصص مشورت کرد .
روش های متعدد و مناسبی برای مقابله با لک های پوستی وجود دارند مانند کرم های مخصوص ،لایه برداری ، سایش پوست و لیزر که متناسب با پوست فرد مورد نظر انتخاب می شود .
لک هایی که در اثر حاملگی به وجود می آیند معمولا خود به خود برطرف می شوند اما به طور کلی جهت برطرف شدن لک ها معمولا به چند جلسه درمان و پیگیری و ادامه آن نیاز است و ضمنا هیچ کدام از روش های درمانی لک صورت دائمی و قطعی نیستند و همیشه امکان بازگشت وجود دارد ،زیرا با این روش ها لک ها ازبین می روند نه استعداد ایجاد آن در فرد .
مصرف ضدآفتاب درافراد مستعد یک نیاز حیاتی در درمان و پیشگیری از لک است.
نوع دیگری از سرطان های پوست ،از تغییر خال های معمولی پوست ایجاد می شود ،خال تجمع بیش از حد سلولهای رنگدانه ساز است و به طور طبیعی در روی پوست افراد دیده می شود .ولی تعداد اندکی از این خال ها بدخیم می شوند.
تشخیص خال های مستعد به بدخیمی خیلی راحت است .هر خالی که تغییر پیدا کند مستعد بدخیمی است .البته نه به این معنا که حتما بدخیم می شود .بلکه فقط درصدی از خال هایی که تغییر پیدا می کنند بدخیم می شوند .
تغییرات به صورت بزرگ شدن سریع خال ،تیره تر شدن یا هر نوع تغییر در رنگ خال ،نامتقارن شدن ،تغییر در حاشیه خال از نظر رنگ یاشکل،زخمی شدن خال و خونریزی، و...
تمامی خال هایی که در معرض آسیب هستند مثلا خال در سر که در معرض آسیب مکرر با شانه کردن است یا خال در صورت مردانی که با تیغ اصلاح می کنند و..مستعد بدخیمی هستند و باید دائما معاینه و در صورت لزوم برداشته شوند
هر سال خال های پوست خود را معاینه کنید و در صورت مشاهده ی تغییرات به متخصص پوست مراجعه کنید .
سرطان پوست:
از بیماری های شایع پوست در بزرگسالان است که بیشتر به علت قرار گرفتن در برابر نور خورشید به مدت طولانی ایجاد می شود
روشن بودن رنگ پوست ازجمله عوامل مهم در ایجاد سرطان پوست است به همین علت در اروپا و آمریکا این نوع سرطان شایع تر است .
نکته قابل توجه محافظت در برابرنور آفتاب است و به ویژه از کودکی ،در تابستان که نور آفتاب شدت بیشتری دارد ،خانواده ها برای راحتی کودکان از لباس ها و پوشش های سبک و آزاد استفاده می کنند و عملا کودکانشان را در مقابل نور آفتابی قرار می دهند که مستقیما به سلامت آنها لطمه می زند .
بنابراین پوشیدن لباس به گونه ای که پوست را در مقابل اشعه فرابنفش محافظت کند از ضروریات است .
به عنوان مثال در استرالیا از سالها قبل برای کودکان از لباسهایی با ترکیب بافتی سبک و متراکم برای شنا در استخر و دریا استفاده می شود که به پوستشان آسیب نرسد.
گرچه برخورد نور آفتاب با پوست به ساخت ویتامینDمنجر می شود ولی باید دانست قرار گرفتن طولانی بدون پوشش در معرض نور آفتاب ،صدمات بزرگی چون سرطان پوست را در پی دارد ، پس با پوشش های مناسب و قرار نگرفتن مداوم در معرض نور آفتاب ،می توان تا حد زیادی مانع از ایجاد این بیماری شد .
ضد آفتابها از جمله داروهای تاثیرگذار و محافظت کننده پوست هستند اما ازجمله مواردی که میزان موثر بودن آن را تعیین می کند مقدار مصرف آن است به این معنی که اگر میزان مصرف ضدآفتاب ناکافی و لایه بسیار نازکی را روی پوست تشکیل دهد ممکن است اثر لازم را نداشته باشد .
به علاوه افرادی که در روز بیشتر در معرض نور خورشید قرار می گیرند استفاده از ضدآفتاب را باید تجدید کنند.
اگزمای تماسی دست از نوع آلرژیک (حساسیتی)
در این حالت پوست نسبت به مواد خاصی حساسیت دارد .تماس با این مواد باعث ظهور سلول های مخصوصی در پوست می شود .این سلول ها مولکول های تحریک کننده ای را ترشح می کنند که به دنبال آن قرمزی ،خارش و پوسته ریزی ظاهر می شود .
بیمار پوستش را می خاراند و با این کار عفونت هم به اگزما اضافه می شود و در نهایت پوست دست خشک ،خشن،ضخیم و دارای پوسته و ترک های دردناک می شود .
به طور کلی هر ماده ای ممکن است باعث بروز حساسیت تماسی دست شود ولی از همه شایع تر برخی از فلزات مانند نیکل و کروم،مواد آرایشی ،برخی از گیاهان مثل پیچک سمی ، مواد پلاستیکی و گاهی داروهای پلاستیکی هستند .
نیکل و کروم در پوشش بسیاری از وسایل فلزی روزمره مثل جواهرات بدلی،زیورآلات ،ساعت،وسایل آشپزخانه و تعداد بیشماری لوازم دیگر وجوددارد و با این حساب متوجه می شوید که پرهیز از تماس با این فلزات چقدر مشکل است و لذا اجتناب از آنها خیلی مشکل و تا حدی غیر ممکن است . با وجود این مهمترین قسمت درمان، پرهیز از ماده حساسیت زاست و درمان دارویی نقش فرعی دارد و در صورت پرهیز کامل ،گاهی نیاز به درمان دارویی اصلا وجود ندارد .
اگزمای تماس دست از نوع تحریکی:
در این حالت ماده مسئول ،باعث تحریک و آزار پوست و ایجاد اختلال و تخریب در ساختمان آن می شود این نوع شایع ترین علت اگزمای دست خانم ها را تشکیل می دهد . موادی که بیشتر مسئول بروز این حالت هستند عبارتند از شوینده ها و سفیدکننده ها مثل وایتکس و ...، موار آرایشی ،فرآورده های نفتی ،سیمان ،اسید ها و مواد قلیایی .
لازم به تذکر است هر کس به مدت طولانی و زیاد با آب و مواد پاک کننده سر و کار داشته باشد ،خواه ناخواه مبتلا به این عارضه می شوند ، لذا بروز آن در آشپزها،خانم های خانه دار،مادرانی که بچه کوچک دارند (تعویض کهنه) و شغل های خدماتی دور از انتظار نیست،مگر اینکه مراقبت و محافظت دقیق و مرتب از پوست دست به عمل می آید.
در اینجا هم اصل کلی درمان،پرهیز از تماس مستقیم با مواد تحریک کننده است.
توصیه های کلی به خانم های خانه دار
1.سعی کنید در طول روز دست های تان کمتر به صورت مستقیم با آب و صابون تماس داشته باشد.هر چند این کار سختی است،بخصوص برای خانم های ایرانی که تا حد وسواس شستن دارند،اما به کمی تمرین،این مساله جا می افتد.
2.استفاده از کرم های مرطوب کننده بسیار کمک کننده است،اما درمورد نوع و مارک مصرف باید با متخصص پوست مشورت کرد و هیچ گاه نباید سر خود ان را از داروخانه خرید علت این است شما می خواهید این کرم را مرتب و مکرراً استفاده کنید و اگر این کرم به هر دلیل مناسب پوست شما نباشدبسیار مضر است و چه بسا مشکل دست تان را بدتر کند.بلافاصله بعد ازشستشو یا حمام،با یک حوله نرم پوست را به آرامی خشک کنید و فوراًکرم مرطوب کننده یا نرم کننده بمالید.از همین کرم در طول ساعات بیداری هم باید به دفعات ومکرراً استفاده شود.
3.ارتباط خوردن برخی مواد غذایی با اگزمای تماسی دست دقیقاً مشخص نیست،اگر فکر می کنید رابطه ای بین بیماری شما وماده غذایی خاصی وجود دارد بهتر است حداقل برای سه ماه ان ماده غذایی خاص را از رژیم خود حذف کنید.
البته گاهی تماس دست با آن ماده غذایی در حین خوردن موجب بروز اگزما می شود یعنی ورود آنها به دستگاه گوارش نقشی ندارد.به طور کلی بهتر است که از خوردن نوشیدنی ها ی حاوی رنگ های خوراکی و مواد شیمیای افزودنی،قهوه ،کاکائو،شکلات،تنقلات مثل پفک نمکی،سوسیس و کالباس،کنسرو و بخصوص کنسرو های مانده،سس،ادویه و فلفل پرهیز کنید.
4.داشتن آرامش فکری و پرهیز از تنش در کلیه مراحل زندگی و برای هر کس (بیمار یا سالم)مفید است.
5.از مصرف مواد آرایشی،عطرها،اسپری های خوشبو کننده و سیگار حتی الامکان پرهیز کنید.
6.جهت کار های منزل حتماً از دستکش استفاده کنید.دستکش پوشش محافظی است که پوست شما را از گزند مواد آسیب رسان خارجی حفظ می کند.بهانه هایی مانند اینکه با دستکش نمی توان کار های خانه را انجام داد یا ظرف ها خوب تمیز نمی شوند و غیره حتی اگر هم صحیح باشند،فایده ای برای پوست ندارند.
باید به فکر پوست دست خود باشیدو این وسواس هارا از خود دور کنید.اگر دستکش به طور منظم و مرتب استفاده نشود دیر یا زود پوست خراب می شود و هیچ وقت به حال اول (حتی با درمان)بر نمی گردد،پس تا دیر نشده به فکر باشید.
7.صابون مصرفی باید ملایم باشد.
8.از خاراندن موضع تا حد امکان خودداری کنید و در عوض دارو های ضد خارش را که برای شما تجویز شده مصرف کنید.اگر داروها موثر نبود یا عوارضی (مانند خواب آلودگی )داشتند،با متخصص پوست خود مشورت کنید.داروها باید منظم و طبق دستور استفاده شوند و مراجعات به متخصص پوست مطابق برنامه باشد.
9.غالبا بیماران به محض اندکی بهبودی از مصرف داروها خودداری می کنند یا داروها رابه صورت نا منظم استفاده می کنند.این کار بسیار غلط است.بدون دستور متخصص ،هیچگاه درمان خود را تغییر ندهید یا قطع نکنید.
از به کاربردن نصایح درمانی دیگران جداً پرهیز کنید،به پزشک خود اعتماد کنید و مشکلات درمانی خود را فقط با ایشان (نه با افراد خانواده،کوچه و محله)در میان بگزارید.برای درمان صحیح منحصراً به متخصص پوست مراجعه کنید.
10.بهترین جنس لباس برای اشخاص دارای اگزما،لباس های نخی خالص (کتان)است و باید از پوشش های پشمی،نایلنوی،پلاستیکی و کلاً مواد مصنوعی تا حد امکان پرهیز کنند.در ضمن لباس باید نرم و لطیف با حداقل پرز و نسبتا آزاد (نه تنگ نه گشاد) باشد.
11.دما و رطوبت کار و منزل شما باید متعادل و سیستم تهویه منزل بخصوص آشپزخانه مناسب باشد.
از هر موقعیت و مکانی که ذرات معلق در هوا باشد پرهیز کنید (عدم استفاده از گیاهان گل دار در منزل،استفاده از موکت کم پرز به جای قالی و جارو برقی به جای جاروی دستی و...)
بیماری شایعی نیست،اما آزارنده و تا حدی لا علاج است. بیماری است که تمام نژادها را گرفتار می کند.علت ان ناشناخته است ولی به نظر می رسد که اختلالی در سیستم ایمنی و دفاعی بدن است که بر علیه سلول های زنده رنگدانه های پوست پادتن ساخته می شود یا بر اساس فریضه دیگری آنها خود را تخریب می کنند،اما متاسفانه فعلا درمان قطعی ندارد.
ایجاد لکه های سفید بر روی سر،صورت دست و پا و قسمت های در معرض دید علایم بارز این بیمار یاست.
در هر سنی دیده می شود ولی در نیمی از موارد قبل از بیست سالگی است و به تدریج پیشرفت می کند.
در پوست مبتلا،سلول ها رنگدانه ای و رنگدانه وجود ندارد.در بعضی از نقاط پوست یا مو،رنگدانه از بین می رود و در تشکیل ان نقصانی رخ می دهد.بر عکس گاهی اوقات در مرز این لکه،پوست تیره تر از معمول است.
ضایعات پیسی به صورت مناطق سفید یا کمرنگ هستند که کناره محدب دارند و به طور نامنظم بزرگ می شوند.
این بیماری می تواند خیلی سریع پیشرفت کند و قسمت های عمده پوست و مو را مبتلا کند و یا خیلی آهسته پیش رود و فقط قسمت کوچکی را سفید کند و همچنین ممکن است در یک ناحیه متوقف شود بدون هیچ پیشرفتی.
برص دارای چند گونه ضعیف ،متوسط،خشن و پیش رونده است.
گونه های ضعیف با درمان های معمولی بهبود پیدا می کنند،اما گونه های متوسط در برخی مواقع بهبود می یابند و گاهی نیز تشدید می شوند و گونه های خشن،با وجود درمان،تشدید می شوند.
اختلالات روانی و تنش و هیجان در تشدید بیماری برص موثر هستند و آفتاب نیز تاثیر منفی بر روی ای بیماری داردو باعث ایجاد تضاد رنگی بر روی پوست می شود.
تغذیه مناسب در پیشگیری از این بیماری تاثیر به سزایی دارد و افرادی که حبوبات،سبزی های تازه،میوه و غذا های طبیعی مصرف می کنند،کمتر به این بیماری دچار می شوند.
کودکانی که مبتلا به این بیماری هستند،بسیار در معرض واکنش های منفی اطرافیان قرار می گیرند و این موجب کاهش اعتماد به نفس بیمار و در نتیجه ایجاد افسردگی می شود و سلامت روانی آنها به خطر می افتد،که این خود می تواند عامل تشدید کننده بیماری باشد.
داروها ها و درمان دارویی و حتی جراحی های متعددی برای برص وجود دارد که همه آنها تحت نظر پزشک متخصص باید انجام شود.
بعضی از متخصصان مصرف گیاهی مانند غازایاقی،اسانس شمعدانی،قارچ و چغندر را به علت تشدید رنگ سازی سلول ها دارای نتایج مثبت ذکر کرده اند.
کاستن اظطراب های درونی در درمان بسیار کمک کننده است.
بعضی از محققان معتقدند مصرف لبنیات یکی از عوامل تشدید کننده ان است و بهتر است این بیماران از مصرف آنها خودداری کنند.
خارش پوست همراه با لکه یا تورم قرمزی است که بر اثر حساسیت نسبت به مواد غذایی مانند گوجه فرنگی،توت فرنگی و غذا های دریای،گرده گیاهان،بعضی از داروها،حمام گرم،تعریق،نور آفتاب،تنش و هیجان ایجاد می شود و گاهی نیز علتش نامعلوم است.
درمان آن استفاده ازضدحساسیت ها و کمپرس سرد است،اما از آنجا که گاهی اوقات نشان از یک حمله خطرناک دارد بهتر است با مشاهده آن فوراً به پزشک مراجعه شود
منبع:کتاب پوست من زیبا بمان
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Loading... 
دیدگاه کاربران