ساز دان باو | چگونه با ساز dan bau آشنا شویم
معرفی ساز دان باو
این ساز متعلق به کشور ویتنام می باشد. (ساز دان باو)
اولین نوشته ها از این ساز به سال ۱۷۷۰ میلادی برمی گردد.
اما تعدادی زیادی از دانشمندان عمر اختراع آنرا بیش از هزار سال می دانند.
این ساز متعلق به کشور ویتنام می باشد. (ساز دان باو)
اولین نوشته ها از این ساز به سال ۱۷۷۰ میلادی برمی گردد.
اما تعدادی زیادی از دانشمندان عمر اختراع آنرا بیش از هزار سال می دانند.
اولین نوشته ها از این ساز به سال 1770 میلادی برمی گردد. اما تعدادی زیادی از دانشمندان عمر اختراع آنرا بیش از هزار سال می دانند.
افسانه ای مشهور در مورد شروع نوازندگی این ساز هست که می گوید:
اولین بار یک زن نابینا زمانی که همسرش در جنگ بود برای امرار معاش
خوانواده اش در یک فروشگاه این ساز را می نواخته است.
چه این افسانه حقیقت داشته باشد یا نه اما این بدیهی است
که این ساز توسط نوازنده های نابینا نواخته می شده است.
این ساز که بصورت تکنوازی نواخته می شد از موسیقی های فولکوریک
و سنتی کشور ویتنام محسوب می شود.
سبکی که هنوز امروزه عمومیت داشته و مردم پسند است.
کاربرد سنتی دیگر آن همنوازی آن با شعرخوانی می باشد.
با اختراع پیکاپ مغناطیسی (جهت تقویت و افزایش صدای ساز)
استفاده از این ساز در گروه های موسیقی و همچنین موسیقی پاپ و راک معاصر آسیا معمول گشت.
یک شاخه تو خالی از گیاه بامبو- یک میله چوبی – نصف پوسته نارگیل و یک سیم ابریشمی
سیم ابریشمی از یک طرف به میله چوبی که عمود به بامبو
وصل شده است بسته شده و تا انتهای دیگر بامبو کشیده می شود
پوسته نارگیل اضافه شده به میله چوبی بعنوان
وسیله ارتعاش دهنده صدا عمل می کند.
امروزه از صفحه صدای چوبی بجای بامبو استفاده می شود
که کناره ای آن از چوب سفت و میانه آن از چوب نرم ساخته شده است
و بجای سیم ابریشمی از سیم گیتار برقی در ساخت آن استفاده می شود.
و ساخت چوبی جایگزین پوست نارگیل شده و فقط جنبه تزئینی بخود گرفته است
امروزه اغلب این سازها دارای تیونر مدرن هستند
بنابراین زیر و بمی صدای آن براحتی قابل تنظیم می باشد.
معمولا این ساز به یک اکتاو پایین تر از نت دو میانی کوک می شود
تقریبا131 هرتز اما امکانش هست تا به نتهای دیگر هم کوک شود.
در نگاه اول شابد بنظر تکنیک نوازندگی این ساز آسان به نظر برسد
اما حقیقتا برای نواختن این ساز به دقت بسیار زیادی نیاز هست.
انگشت پنجم دست راست نوازنده به آرامی روی سیم برروی یکی از هفت گره قرار گرفته
و در این حالت نوازنده با انگشت اشاره و شصت خود مضراب بلندی را گرفته و با آن سیم را به صدا در می آورد.
نوازنده با دست چپ برای بم کردن صدا با انگشت اشاره میله چوبی
قابل انعطاف را به طرف ساز فشار می دهد و یا اینکه برای زیر کردن
صدا میله را با انگشت شصت خلاف جهت ساز می کشد.
این تکنیک برای نواختن نت هایی که رو گره ها نیستند
یا برای ایجاد لرزش و ویبره رو نتهای موجود استفاده می شود.
در زیر یک نمونه صوتی برای آشنایی بیشتر با صدای ساز جهت دانلود قرار داده شده است
عالی بود