چگونه با توکل به خدا دعاها اجابت می شود؟

توکل به خدا و اجابت دعاها

توکل بر خدا:

پیامبر خدا(ص): لقمان حکیم هنگامی که پسرش را موعظه می کرد به او گفت: ای پسرم! کیست که از خداوند سراغ گرفت ولی او را نیافت؟ و کیست که به خدا پناه برد ولی خدا از او دفاع نکرد؟ یا کیست که به خدا توکل کرد ولی خدا او را کفایت ننمود.

در آنچه لقمان(ع) به پسرش گفت: ای پسرم! به خدا توکل کن آنگاه از مردم بپرس: کیست که بخدا توکل کرده ولی خدا او را کافی نبوده باشد؟ به نقل از اوزاعی درباره ی آنچه لقمان(ع) به پسرش گفت: ای پسرم؟ کیست که خدا را یاد کرده باشد ولی خدا او را یاد نکرده باشد؟ کیست به خدا توکل کرده باشد ولی خدا او را ه دیگری وا گذاشته باشد؟ و کیست که به سوی خدای گرامی یاد تضرع و زاری کرده باشد، ولی خدا بر او رحم نکرده باشد.

توکل بر خدا:؟

سفارش لقمان به پسرش است که گفت: ای پسرم! بر تو لازم است که از آنچه در دست مردم است مایوس باشی و به وعده ی خدا اعتماد کنی. درباره ی آنچه بر تو واجب گردیده تلاش کن و تلاش درباره ی آنچه برایت ضمانت گردیده است را رها کن و در همه ی کارهایت به خدا توکل کن تا کفایتت کند )).

وکل به خدا و اجابت دعاها 1 - توکل به خدا و اجابت دعاها

فرمانبری از خدا:

لقمان به پسرش گفت: ای پسرم! اگر تو بهشت را دوست می داری پروردگارت نیز طاعت و فرمان بری را دوست می دارد. پس دوست بدار آنچه را که خدا دوست میدارد و اگر تو از جهنم بدت می آید پروردگارت نیز از گناه بدش می آید. پس

آنچه را که خدا بد می داند بد بدان تا تو را از آنچه بدت می آید نجات دهد.

در بین نصایح لقمان(ع) به پسرش: هر کس خدا را اطاعت کند از او می ترسد و هر کس از خدا بترسد او را دوست می دارد. و هر کس خدا را دوست بدارد, از فرمانش پیروی می کند. بهشت و رضای او را از آن خود می سازد. و هر کس بدنبال رضای الهی نباشد به آسانی خود را مشمول خشم الهی می گرداند. ازخشم خدا به خدا پناه می بریم!

لقمان به پسرش سفارش کرد و گفت: به اندازه ی نیازت به خدا از او اطاعت کن و به اندازه ی شکیبایی ات بر عذابش او را نافرمانی کن.(چرا که نیاز انسان بی نهایت و تمام نشدنی است و شکیبایی انسان اندک)

لقمان به پسرش گفت: ای پسرم! هر گاه خواستی خدا را نافرمانی کنی جایی را سراغ بگیر که تو را در آنجا نبیند.

اعتماد به خدا:

در آنچه لقمان(ع) به پسرش گفت: ای پسرم! به خداوند(عج) اعتماد کن. آن گاه از میان مردم بپرس: آیا کسی

هست به خدا اعتماد کرده باشد ولی خدا او را نجات نداده باشد؟

لقمان به پسرش گفت: ای پسرم! در دنیا هیچ خیری نیست جز برای دو کس:

مردی که در گذشته عمل بدی از او سر زده و او حریص است که آن را با عمل خوب جبران کند خدای

متعال با آن, بدی هایش را بیامرزد,

و مردی که خدای متعال در دنیا به او شرافت و آوازه ای بخشیده و او در جستجوی شرافت و یاد آخرت است.

به نقل از لقمان: ای پسرم! مبادا مورچه از تو زیرک تر باشد که در تابستانش, برای زمستانش جمع می کند.

اهتمام به کار آخرت:

به نقل از لقمان: ای پسرم! همت خود را در چیزی صرف کن که برای آن آفریده شده ای و آن را در چیزی {دنیا} صرف نکن که کفایت شده ای.

امام صادق(ع): هنگامی که لقمان پسرش را نصیحت کرد گفت: من از همان زمانی که بدنیا آمدم, به دنیا پشت کردم و به سوی آخرت رفتم پس خانه ای که تو به سوی آن روانی, نزدیک تر است از خانه ای که تو از آن دور می شوی ای پسرم! در پی چیزی نباش که پشت سر نهاده ای, و چیزی را که پیش رو داری, رها نکن زیرا اینکار رای و نظر را گمراه می کند و عقل را بی مایه می گرداند.

لقمان به پسرش سفارش کرد: گفت: ای پسرم! بدان که تو از هنگامی که از شکم مادر بدنیا آمدی به دنیا پشت کرده ای و به آخرت رو آورده ای, پس بین دو خانه ای قرار گرفته ای که به یکی نزدیک می شوی و از دیگری دور می گردی.