بادمجان ، گیاهیست یک ساله با ساقه های قوی ، خشن و شاخه شاخه . این گیاه دارای برگ های پهن و کشیده و رنگ متمایل به خاکستری می باشد و برگها گاهی دارای خار هستند .گل بادمجان ، شبیه گل سیب زمینی ، ولی بزرگتر و رنگ آن بنفش کم رنگ می باشد
اصل و قدمت گیاه
اصل این گیاه در هندوستان میباشد و قدمت آن را به ۱۵۰۰ سال قبل یعنی قرن پنجم میلادی تخمین می‌زنند. قبل از اسلام به ایران وارد شده است.
بادمجان حساس به سرما میباشد بنابراین برای حداکثر برداشت باید این گیاه را در نواحی گرمسیری و یا مناطقی که دارای تابستان طولانی می‌باشند کاشت ولی با کاشتن بذر بادمجان در نواحی سرد معتدل نیز می‌توان به کشت این گیاه اقدام کرد.
بادمجان را در هر خاکی می‌توان کاشت. ولی بهترین زمین برای کاشت این گیاه زمینهای دارای شن و رس که PH آن کمتر از 5/6 نباشد میباشد. تنها دو عامل در انتخاب زمین در زراعت بادمجان مهم است یکی نمدار بودن خاک یا قدرت نگاهداری رطوبت است و دیگری حاصلخیزی زیاد آن.
بادمجان برای رشد مناسب و حصول حداکثر محصول احتیاج به حاصلخیزی خاک و تغذیه کافی دارد زمین بادمجان باید دائم نم دار و مرطوب باشد. بهترین خاک برای بادمجان خاکهای شنی لومی (sandy Loam) است. همچنین خاک آن باید عمیق ، حاصلخیز و زهکشی خوبی داشته باشد. بادمجان از جمله سبزیهایی است که مواد غذایی زیادی از زمین جذب می کند، به همین دلیل استفاده از کودهای دامی به میزان 30 تا 40 تن در هکتار توصیه می شود چنانچه زمین شنی و یا ضعیف باشد باید به میزان 40 تا 50 تن و حتی 70 تن در هکتار کود دامی به زمین داد چنانچه کود دامی در دسترس نباشد می توان برای تقویت خاک به کاشت گیاهان خانواده بقولات به عنوان کود سبز در سال قبل از کاشت اقدام نمود استفاده از کودهای کامل ازت فسفر و پتاسیم باید در برنامه کودی و آماده کردن زمین قرار گیرد. در آمریکا کودهای شیمیایی کامل را تا میزان 800 تا 1100 کیلوگرم در هکتار قبل از آماده نمودن خاک در زمین پخش می کنند از طرفی چون این گیاه زمین را برای مدت طولانی اشغال می کند و محصول می دهد لذا مصرف کودهای ازته به صورت سرک 2 تا 3 نوبت برای آن توصیه می گردد میزان مصرف کود ازته سرک در هر نوبت حدود 30 تا 40 کیلوگرم در هکتار می باشد. اولین نوبت کود ازته سرک 3 تا 4 هفته بعد از کاشت است. pH مناسب خاک بین 5/5 تا 8/6 می باشد.
بادمجان احتیاج به کود فراوان دارد. اگر کود دامی موجود باشد در حدود 30 تن کود در هکتار با شخم اول به زمین می‌دهند و با این مقدار کود دامی 320 تا 500 کیلومتر سوپر فسفات 16 درصد اضافه می‌کنند. در صورتی که کود دامی موجود نباشد و یا استعمال آن از نظر قیمت مقرون به صرفه نباشد باید از کود شیمیایی به مقدار 50 تا 75 کیلوازت و 100 تا 150 کیلو فسفر و به همین اندازه پتاس برای تقویت زمین استفاده کرد. این مقدار کود شیمیایی همراه با کود سبز برای حفظ مواد آلی زمین بهترین نتیجه را می‌دهد.
بادمجان را بطور خطی می‌کارند و به طرز نشتی آبیاری می‌کنند. فاصله خطوط کاشت با نوع بادمجان تفاوت میکند. در زمین مرغوب نسبت به نوع کاشته شده فاصله خطوط 75 تا 100 سانتیمتر است و فاصله بین بوته‌ها روی خطوط در حدود 50 تا 60 سانتیمتر میباشد.
بادمجان به دو طریق کشت مستقیم و تهیه خزانه از دیاد می شود. در کشت مستقیم باید تا بر طرف شدن سرما در بهار کشت به تاخیر افتد ولی می توان در گلخانه اقدام به تهیه خزانه و کشت کنیم و به محض مساعد شدن هوا و بر طرف شدن سرما نشاها به محل اصلی منتقل می شود. بذر بادمجان بر خلاف گوجه فرنگی برای جوانه زدن احتیاج به یک دوره استراحت طولانی داردو در بعضی مواقع حتی با سپری شدن دوره استراحت و کاشت بذر در شرایط مناسب باز هم درصد کمی از بذر جوانه زده و رشد نشاهای جوان نیز بسیار کند است به طوری که بسته به شرایط آب و هوایی و زمان لازم از بذرکاری تا انتقال نشاء به زمین اصلی از 6 تا 12 هفته متغیر است. بذر اینگیاه کوچک و به رنگهای زرد یا سفید دیده می شود که قوه نامیه را 6 تا 7سال حفظ می کند بذرهای دو ساله دارای حداکثر قوه نامیه هستند طریقه کاشت در زمین اصلی به صورت ردیفی است.
در مناطق گرمسير بذر بادمجان را در بهمن ماه و در مناطق معتدل در فروردين ماه در خزانه گرم ويا شاسي مي کارند .
پس از آن که بوته هاي آن چهاربرگه شدند آنها را از خزانه خارج ساخته و در زميني که قبلا آماده ساخته اند به فاصله ۷۵ سانتيمتر از يکديگر روي رديف ها نشاء مي کنند .فاصله بين رديف ها بايستي يک متر منظور گردد . در طول تابستان هر چهار روز يک مرتبه آبياري ضرورت دارد .
مراقبتهای لازم پس از کاشت نشاء عبارتند از آبیاری، دفع علفهای هرز و سله شکنی می باشد مصرف کود سرک در 2 تا 3 نوبت به قوی شدن بوته و تولید محصول بیشتر کمک می کند. توصیه می شود که زمین نم دار باقی بماند این مسئله در زمینهای رسی اهمیت زیادی دارد. هرس و کم کردن مقدار گلها بعد از تشکیل میوه‌ها الزامی است زیرا در غیر اینصورت میوه ها کاملاً بزرگ نمی شوند میوه بزرگ با کیفیت خوب زمانی بوجود می آید که تعداد میوه روی بوته محدود باشد. مبارزه با آفات و بیماریها باید در دستور کار قرار گیرد. از جمله مهمترین آفات بادنجان ، کنه می باشد که برای مبارزه با آن می توان از انواع سموم کنه کش مانند تدیون استفاده کرد. سایر آفات مانند شته، عنکبوت قرمز و انواع سوسک ، آسیب چندانی به بادمجان نمی توانند دارد کنند بعضی از قارچ هایی که به گوجه فرنگی حمله می کنند مانند فوزاریوم، آلترناریا و دورتیسلیوم (Verticillium) می توانند در بادمجان تولید بیماری نمایند و باعث پوسیدگی و خشک شدن برگها و میوه آن شوند برای جلوگیری از شیوع این بیماریها باید اولاً بذور ضدعفونی شده کشت شوند، ثانیاً از کاشتن بادمجان در زمینی که قبلاً گوجه فرنگی و یا سیب زمینی در آن کشت شده است خود داری کرد و ثالثاً بوته ها بخصوص زمانیکه کوچک هستند به وسیله قارچ کشها سمپاسی گردند.
برداشت
میوه بادمجان از زمانیکه حدود یک سوم آن تشکیل شده و اندازه نهائی خود را پیدا کرده باشد تا رسیدن کامل آن قابل برداشت است.میوه کاملاً رسیده پر رنگ شده به مدت زیادی می تواند روی بوته مادری باقی بماند. بدون آن که زیاد ماندن روی بوته تغییری در کیفیت آن ایجاد کند زیاد ماندن میوه روی بوته فقط روی کمیت آن اثر می گذارد و کمتر می شود با میوه کاسبرگهای بزرگ همراه است که با قسمتی از ساقه که بسیار سخت و چوبی می باشد توام است.
(2 votes, average: 5٫00 out of 5)Loading...
دیدگاه کاربران