مدرسهٔ دارالفنون اولین مؤسسهٔ آموزشی جدید بود که توسط حکومت قاجار در ایران تأسیس شد. امیرکبیر این مدرسه را بر اساس نمونه هایی که در روسیه و عثمانی دیده بود، طراحی کرد. وی به منظور جلوگیری از گسترش نفوذ روسیه و انگلستان در ایران، چنان برنامه ریزی کرد که معلمان و استادان مدرسهٔ مذکور از کشورهای اتریش و فرانسه استخدام شوند. مدرسهٔ دارالفنون به طور رسمی کمی بعد از قتل امیرکبیر در تهران افتتاح شد. هدف از راه اندازی دارالفنون آن بود که دانشجویان ایرانی، علوم جدید را در داخل ایران بیاموزند. شعبهٔ فرعی دارالفنون نیز در تبریز برپا گردید. افزون بر مدرسهٔ دارالفنون، مدارس دیگری نیز در دورهٔ ناصرالدین شاه در ایران تأسیس شدند؛ از آن جمله است مدرسهٔ مشیریه که توسط میرزا حسین خان سپهسالار صدراعظم ناصرالدین شاه و با همکاری اعتمادالسلطنه مورخ و مترجم دربار بنیانگذاری شد. در این مدرسه،تاریخ ، جغرافیا، ریاضی و زبان های اروپایی آموزش داده می شد. میرزا حسن رشدیه فرزند یکی از علمای تبریز نیز مدرسهٔ رشدیه را در تبریز برپا کرد و اولین پایه های آموزش ابتدایی را به سبک امروزی بنا نهاد.
دیدگاه کاربران