چگونه اسلام به کار و کاگری اهمیت می دهد؟

اهمیت اسلام به کار و کارگری

کار و کارگری در زندگی امامان(ع) کار و کارگری یکی از امور مهمی است که پیامبر(ص) و امامان(ع) به آن اهمیت بسیار میدادند
و آن را بعنوان یک اصل مهم زندگی که رابطه ی مستقیم و غیر مستقیم با اخلاق اسلامی دارد، می نگریستند.

کار در اسلام هر نوع تلاش و فعالیت مثبتی است که موجب شود محصول و بازدهی داشته باشد، بنابراین کار اختصاص به کارگری با کلنگ و بیل ندارد، بلکه شامل کارهای یدی و فکری مانند: صنعتی, بهداشتی, کشاورزی, تجارت, نویسندگی, رانندگی, معماری, مهندسی, مخترع و مکتشف نیز کارگر می باشد. زیرا همه ی اینها در رشته ای از رشته ها بازدهی کاری را دارند و با تلاشهای فکری و یدی کارها را به نتیجه می رسانند.

پر واضح است که نیازهای انسان تنها مسکن و محصولات کشاورزی و دامی نیست بلکه دارای نیازهای دیگری مانند تجارت و داد و ستد نیز می باشد.

رفتن نزد پزشک برای درمان بیماریها, سوار شدن هواپیما و اتومبیل برای مسافرت, نیاز به لباس و خیاط, نیاز به معلم و روحانی, نیاز به کار شناس اقتصادی, سیاسی, نظامی, فرهنگی و به وسایل صنعتی و … همه از نیازهای جمعی و کاری می باشد. بنابراین یک جامعه برای رفع نیازمندی های خود, نیاز به کارهای مختلف دارد. هر کاری که محصول مثبتی داشته باشد و معاش زندگی را تامین کند، مقدس و در اسلام بعنوان کار مورد تمجید قرار گرفته است.

امام صادق(ع) به هشام فرمود: هر گاه دو گروه را برای جنگ در برابر صف کشیده دیدی در چنین موقعیتی و چنان روزی هم کسب معاش زندگی را رها نکن در این روایت بطور مطلق کسب معاش از راه حلال سفارش شده و آن را تنها به کار بازویی اختصاص نداده است.